РОССИЙСКО - ПОЛЬСКАЯ ДРУЖБА     PRZYJAŹŃ ROSYJSKO - POLSKA

Historia, która się stało kilka dni temu wciąż mnie prześladuje. Chociaż ja osobiście w ogniu i bombardowania żył już ponad miesiąc. Zobaczył krew i zniszczenie. Nie raz uciekł i ukrył się od wybuchów. Można powiedzieć, refleks przeżycia opracowany w czasie wojny, ale historia wstrząsnęła mnie do głębi.
Donieck. Powiat Tekstilshchik. 28 sierpnia, zwłaszcza gdy "ostrożnie" Punishers prasować nas.
Na początku pożaru, nawet wtedy, gdy tylko słychać było gwizd zbliża rakiet "zamku." Na otwartej przestrzeni pomiędzy wieżowców było nas trzech: ja, były pracownik biurowy; górnik w-ty Skochinskiy i lokalnym bomzhik, że w czasie ostrzału został wybrany do kosza. Wszystko przez kilka sekund były w piwnicy (teraz wszystkie piwnice w okolicy otwarto właśnie taki przypadek).
Ponadto, zaczął Pandemonium: przerwy, upaść, dusi zapach prochu i paliwa rakietowego.
Piwnica nie była głęboka, drzwi nie są zamknięte. A potem zobaczył kota, proste podwórku szary wieloryb z puszystym ogonem, że horror postanowił za nami, ale strach zatrzymał się dziesięć metrów i zamarł. Skuliła się w kłębek, położył uszy, wszystko pokręcił i zaczęła płakać żałośnie i przenikliwy.
Tak! Nie meow, nie krzyczy, to znaczy płakać od hałasu i fragmentów gwizdy. Nie wiedziałem, że zwierzęta mogą płakać?
Ponadto, najbardziej niesamowita rzecz.
Bomzhik, nigdy nie wiedziałem, że jego imię, uścisnął nam drzwi i wyskoczył z niewiarygodną prędkością, nawet dla sprintera (i mieliśmy tylko czas, aby krzyknąć: "Dokąd?") Chwycił biednego zwierzęcia, a prawie w skoku, które mu pozwoliły jego zużyte klapsy, poleciał z powrotem do piwnicy, my ledwo na nogach.
Trzeba było widzieć to!
Zarówno mężczyzna i kot w jego ramionach, potrząsając. Wybuchy i upaść dzieje. Kot przylgnął do starych brudne, nieumyte ciało śmierdzi, dym tanich papierosów i alkoholu kurtkę, jako coś czystego, jasnego, do ratowania życia.
"Wszystko jest dobrze, wszystko jest w porządku" - Plotka bomzhik niegrzeczne ręce głaszcząc kota. Zaczął mruczeć, czy, czy nadal płakać i meow, lizać kurtka. Ale mam wrażenie, że wieloryb, opowiadał o swoim trudnym życiu, którego ostateczna prawie doszedł do katastrofy bezsensownej wojny ...
Ostrzał zakończony. Musimy stać się górnik z piwnicy. I pozostał tam stoi. Dwie istoty, że nikt nie potrzebuje, że wydają się być usunięty z życia. Ale nadal mieszkają w zło wokół ..

06.09.14